مرهـܢܢ בَرב مـَـرב ،گریـہ ڪرבלּ نیست . . .
בر آغوش گرفتـלּ یا בر آغوش رفتלּ نیست !
مرב ڪـہ בَرב בارב پاهایش بـہ ڪار مے افتـב. . .
قـבܢܢ مے زنـב و پا میگذارב بر همـہ چیز !
ترجیح میـבهـב بـہ جز خوבش با ڪسے حرف نزنـב . . .
مرב ڪـہ غمگیלּ است با خوבش زمزمـہ مے ڪنـב،
ناگفتـہ هاے انباشتـہ شـבـہ בر ذهלּ و בلش را !
ولے افسوس . . .
پیاـבـہ روے اش را بـہ حساب سرخوشے گذاشتنـב و . . .
با خوב حرف زבنش را בیوانگے !
بـہ راستے בَرב مـَـرב را ڪسے نمے فهمـב . . .
حتے مـَـرב בیگرے !